Contact maken via dieren

Ook dieren kunnen een maatje zijn. Zo krijgen kinderen meer zelfvertrouwen bij paarden en vinden demente ouderen troost bij een hond. Coach Caren Wildring is zo enthousiast over de resultaten dat ze ook als vrijwilliger met dieren werkt.

Caren Wildering (49) was marketeer, maar ging een aantal jaren geleden iets heel anders doen. Zij volgde diverse coachopleidingen, waaronder de opleiding paardencoach. Nu helpt ze in haar eigen praktijk via het project Paardenmaatje kwetsbare kinderen uit gezinnen met weinig geld. Hiermee krijgen kinderen tussen 6 en 17 jaar die het moeilijk hebben een steuntje in de rug. Denk aan kinderen die bijvoorbeeld gepest worden, faalangst hebben of nieuw zijn in een vreemd land.

De kinderen doen opdrachten in de wei met het paard, soms individueel, soms in kleine groepjes. In Zoetermeer gebeurt dat op locaties van de kinderboerderijen De Balijhoeve en De Weidemolen. Ze leren grenzen aangeven en doen het daarna vaak beter op school.

‘Mijn mooiste voorbeeld dat niet alleen de kinderen een steuntje in de rug krijgen maar dat er ook ‘bijvangst’ is, bleek wel die keer dat ik twee broertjes van 13 en 9 hier voor de eerste keer kreeg. De oudste vond paarden maar ‘stom en voor meisjes’. De jongste was dermate druk dat hij de dieren op de kinderboerderij alle kanten uitjoeg. Door er een groepssessie met een meisje van 7 van te maken, die al twee keer geweest was, leerden de stoere jongetjes van dat verlegen kleine meisje hoe je dieren zó kunt benaderen dat ze naar je toe komen. En stonden ze daar ineens met tien schapen om hen heen.’

 Honden

‘Anderhalf jaar geleden wilde ik ook met een hond gaan coachen. Een paard kan je niet overal mee naar toe nemen.  En sommige mensen zijn bang voor zo’n groot dier. Met een hond ontstaan meer mogelijkheden.’

Caren begon te trainen met bordercollie Billie. Ze kon stage lopen bij een verzorgingshuis van Domus Magnus (landelijke keten van particuliere verzorgingshuizen).  Daar zag Caren wat een uitwerking een hond kan hebben op dementerende ouderen.

‘Ik raakte een keer in gesprek met een man waar mijn hond naast ging zitten. Dacht dat hij een verzorger was, gezien het feit dat er een goed en geanimeerd gesprek ontstond. De man aaide Billie en begon over vroeger en over zijn eigen honden te praten. Billie werd toen door een vriendin van mij even meegenomen. Meteen daarop zag ik de oogopslag van de man totaal veranderen en kwam er alleen nog iets onsamenhangends uit hem. Ik realiseerde me dat hij een van de dementerende ouderen was. En zag ter plekke welke uitwerking een hond kan hebben bij deze mensen.’

Ze is klaar met haar stage, maar werkt nu als vrijwilligster met honden. Ze gaat wekelijks zo’n anderhalf uur naar het verzorgingshuis om met de bewoners te kletsen. Ze laat Billie naast hen zitten, zodat ze hem kunnen aaien. De bewoners kletsen vaak ook tegen Billie zelf. Het is vrijwilligerswerk dat veel voldoening geeft.

Meer informatie over de paardenmaatjes voor kinderen is te vinden op www.elkkinddoetmee.nl/paardenmaatje-zoetermeer.